Tweede bataljons vernietigd in een paar uur

In de ochtend van 18 september 1944 komt een deel van het 3e parachutistenbataljon in deze omgeving aan en stuit op Duitse tegenstand vanuit de stad. Maar ook hebben Duitse troepen de rest van het Britse 3e bataljon weten af te snijden bij station Oosterbeek-Laag. Voor de groep die hier zit, zit er niets anders op dan zich te verschansen totdat de rest kan aansluiten. Gedurende deze dag moeten zij zichzelf een paar honderd meter terugtrekken.

Pas laat op de dag lukt het de Britten om de Duitse weerstand bij Oosterbeek-Laag te overwinnen en komen meer Britse troepen in de omgeving; niet alleen van het 3e parachutistenbataljon, maar ook van het 1e parachutistenbataljon. Later volgt ook nog een bataljon van de South Staffordshires. Hoewel met name de parachutisten al behoorlijke verliezen hadden geleden en ver van op volle sterke waren, was dit een behoorlijke groep. De bataljonscommandanten spreken af om een gecoördineerde aanval in te zetten om de verkeersbrug te bereiken.

Door verschillende omstandigheden komt er in de praktijk niet veel van deze coördinatie terecht. Als in de vroege ochtend het 1e parachutistenbataljon zich in deze omgeving klaarmaakt om via het open gebied van Onderlangs te vechten, komen tot hun verbazing de schamele restanten van het 3e bataljon juist vanaf de andere kant hun tegemoet. Zij hadden geheel zelfstandig ’s nachts een aanval uitgevoerd die mislukte; er zijn nog maar zo’n 50 man over van de ruim 500 die op de Renkumse Heide waren geland. Het 1e parachutistenbataljon, zelf ook uitgedund, voert haar aanval uit. Maar in het opkomende daglicht wordt zij van voren en vanaf de zuidoever van de Rijn heftig beschoten. Hoewel het hen lukt om bijna bij de Oude Haven te komen, telt luitenant-kolonel Dobie nog maar 39 man. Niet in staat om weer terug te trekken, verschansen ze zich in een aantal huizen. Rond 7:30 uur worden zij door de Duitsers krijgsgevangen gemaakt. De aanval via Onderlangs om bij de verkeersbrug te komen is mislukt.