Colomn - Klompenpad Kandiapad

In de regio Arnhem vind je tal van prachtige natuurgebieden en wandelroutes welke in elk seizoen de moeite waard zijn. Je wil het rijk natuurlijk wel het liefst voor je alleen! Daarom werken we samen met De Gelderlander om rustige alternatieven aan te bieden voor de bekende plekken en routes. Bekende Gelderlanders Margot Ribberink (voormalig weervrouw en klimaatdeskundige) en Ap Dijksterhuis (schrijver, spreker, hoogleraar en ondernemer) schreven vanaf februari 2021 elke week een column over een door hen gewandelde wandelroute in de regio Arnhem, het Rijk van Nijmegen en op de Veluwe. Hieronder lees je de column van Margot Ribberink over haar ervaringen met Klompenpad Kandiapad. 

Eindelijk, het is lente!

Ik mag weer op stap. Dit keer naar Groessen, waar ik het Kandiapad ga lopen. Een wandeling van 16 km door mijn favoriete landschap, het rivierenlandschap. Met fraaie vergezichten, over dijken, de oeverwal, kerkpaden en door de uiterwaarden. Omdat het de vorige keer zo goed is bevallen, vraag ik mijn wandelmaatje weer om mee te gaan. We rijden per auto naar het startpunt, restaurant de Wellinghoeve, dat helaas nog steeds gesloten is. Naast het restaurant is camperplaats de Waaij wel open en genieten pensionado’s in de lentezon.

Het Kandiapad voert langs de oude Rijn, een voormalige Rijnloop, onderdeel van de Rijnstrangen in de Gelderse Poort. Het Rijnstrangengebied is door dijkdoorbraken getekend. De dijken braken na strenge winters tijdens hoogwater regelmatig door met als gevolg dat op veel plaatsen soms meer dan twintig meter diepe uitkolkingsgaten zijn gevormd, de wielen of waaien.
Het Kandiapad is een van de Klompenpaden in Gelderland. De route staat over het algemeen goed aangegeven met kleine stickers met rode klompjes. Maar als je te veel kletst met je wandelmaatje, zie je zo een aanwijzing over het hoofd. De Klompenpadenapp biedt uitkomst. Maar eigenlijk vind ik het niet zo fijn om met mijn smartphone in de hand te lopen. Ik heb het gevoel alsof ik van alles mis. Daarom geef ik mijn telefoon aan mijn maatje, hij heeft er niet zo veel last van. Het wandelen over een Klompenpad is afwisselend en soms ook ‘avontuurlijk’. Af en toe moet je over een hekje klimmen of onder het prikkeldraad door kruipen. Klompen heb je niet nodig, maar wel stevige en waterdichte wandelschoenen, zeker na de periode van hoogwater begin februari. Een prachtig gezicht dat hoge water, maar het rivierwater voert ook een hoop vuil vanuit Duitsland aan. Ik kom Ella Willems tegen. Ella loopt dagelijks met haar twee prachtige herdershonden door de uiterwaarden. Ze heeft altijd een plastic zak bij zich om afval in te verzamelen. Een goed voorbeeld doet goed volgen. Ik neem mij voor tijdens mijn volgende wandelingen ook een plastic zak mee te nemen.

In de Jezuïetenwaai, daar waar ooit het dorpje Leuven lag, zie ik duizenden ganzen opvliegen. Ik dacht altijd dat ganzen in de lente naar het noorden vlogen. Maar omdat er genoeg voedsel is, blijven de meeste ganzen in Nederland. De route gaat verder langs beekjes en slootjes waar de laatste sneeuwresten nog liggen, herinnerend aan een week onvergetelijk winterweer. En een week later lopen we hier zonder jas, het is bijna 20 graden! De natuur reageert direct op de stijging van de temperatuur. De hazelaars en Zwarte elzen, die om de kale fruitbomen staan, produceren ware stuifmeelwolken.

Ik loop over een boerenerf en zie op een paalnest een verliefd paartje ooievaars. Na de lange Coronawinter heb ik nog nooit zo verlangd naar de lente! Februari 2021 was een maand van extremen. Maar of het nu hoogwater is, er een sneeuwdek ligt, of de voorjaarszon op de dijk schijnt, dit pad door de Liemers is de moeite waard.